ωτίχριμπτος

-ον, Α

(για βοή) αυτός που διαπερνά τα αφτιά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. σύνθ. «εκ συναρπαγής» από φρ. ὠτί χρίμπτω (χρίμπτω «προστρίβω, προσπελάζω»), πρβλ. ὠτακουστῶ].